Het vrouwelijk lichaam is een doel op zich. Een doel voor lust en plezier van anderen. Een doel voor vermaak en schoonheid. Het wordt zelden gewaardeerd om de functies die het heeft en wat het dagelijks mogelijk maakt voor iedere vrouw.
Het is het voertuig in dit menselijke leven. Het zorgt ervoor dat je iedere dag weer het leven kunt ervaren. Het lichaam brengt ons van A naar B. Het lichaam kan dansen, springen en ervaart plezier. Liefde wordt gevoeld middels het lichaam. Seksualiteit en sensualiteit worden gevoeld ín het lichaam. Ontelbare cellen, organen, hormonen werken elke dag samen in het lichaam zonder dat je er maar één moment bewust mee bezig hoeft te zijn. Creativiteit vloeit voort uit dit lichaam en alles wat je manifesteert in deze wereld is mede mogelijk gemaakt door je lichaam.
Het lichaam als lelijk of onaanvaardbaar beschouwen, omdat je niet voldoet aan de schoonheid idealen volgens de maatschappij, is heel bepalend voor de natuurlijke vreugde en liefde die eigen is aan vrouwelijke energie. Iedere vrouw heeft het recht om deze natuurlijke vreugde en liefde te ervaren door de unieke schoonheid van haar lichaam.
Als we maar één schoonheidsideaal hooghouden, is er dus geen ruimte voor de wetten van de natuur. De natuur schept alles in alle vormen en maten. Wij erven ons lichaam van ons moeder of van generaties daarvoor. Door overgeërfde lichamen te bekritiseren en te veroordelen blijven we generaties neurotische en zorgelijke vrouwen creëren. Door haar te bekritiseren op haar lichaam, leren we haar zichzelf van haar lijf af te snijden. We leren haar dat haar lichaam niet goed is en daarmee verliest ze de relatie met de natuurlijke wijsheid die in het lichaam zit, de natuurlijke vreugde en haar gevoel van trots. We ontnemen vrouwen hun zelfverzekerdheid. We leren vrouwen zich constant af te vragen of ze wel een goed mens zijn. Of zij wel waardig genoeg zijn op basis van hun lichaam. Daardoor besteed zij al haar prachtige energie aan cijfers op de weegschaal, calorieën tellen en de rollen en putjes die eventueel zichtbaar zijn. Alle energie gaat op aan het perfectioneren of verdoezelen van haar lichaam. Die energie zou ze kunnen gebruiken voor vele mooiere processen en ervaringen in haar leven
We zullen moeten beginnen om van onszelf en ons eigen lichaam te gaan houden. Hoe kan een meisje van haar lichaam houden, als haar moeder haar eigen lichaam verafschuwd? Hoe kan ze haar oma waarderen als haar geleerd wordt haar eigen lichaam te haten? Hoe moet zij leren houden van de lichamen van haar dochters? Laat staan de lichamen van andere vrouwen.
Omdat we onze lichamen overerven en het vervolgens bekritiseren is het niet alleen een aanval op het individu. Het bekritiseren van een lichaam is daarmee ook een aanval op alle vrouwen die haar zijn voor gegaan en alle vrouwen die haar zullen volgen.
We kunnen de maatschappij niet dwingen om anders naar ons te kijken. Maar we kunnen wel werken aan het beeld dat we van ons eigen lichaam hebben. Dat doen we door ons lichaam terug te nemen. Door ons lichaam op te eisen. Door het te leren waarderen. Door dankbaar te zijn voor alles wat het mogelijk maakt in je leven. Door niet te geloven in de door de maatschappij gevormde ideaal beelden van hoe jij hoort te zijn. Door de schoonheid en kracht in de imperfecties te vinden.
Hiermee verbreken we de eindeloze keten van negatieve relaties van vrouwen met hun lichaam in de generaties na ons, omdat we onze eigen projecties opgeven. Dus houdt van je lichaam. Je bent het waard in al jouw unieke schoonheid.
Reactie plaatsen
Reacties